Al jarenlang ga ik met mijn lief op kerstavond naar de bioscoop. Dan willen we een écht kerstverhaal zien. Negen van de tien keer is het een liefdesverhaal. Wij zijn gek op de liefde. Liefde staat voor ons voor verbinding. In 2016 kozen we voor de nieuwste film van Will Smith: Collateral Beauty. Prachtig! Het verhaal trof ons recht in het hart. In eerste instantie veegde ik in die donkere bioscoopzaal de tranen nog van mijn wangen. Al snel wist ik, dit heeft geen enkele zin. Dan maar een natte hals! 

Irritatiespier

Je hebt ze nu eenmaal, van die mensen waar je een stuiver in gooit en waar voor een euro aan info uitkomt. Of het nou een meneer is die staat te wachten bij de bushalte en zich een tikkeltje eenzaam voelt, een caissière bij de supermarkt die verlegen zit om een praatje, een net-iets-te-gezellige tante of oom tijdens een toch al niet zo succesvolle familieverjaardag of jijzelf die in het midden van een verhaal naar adem moet happen, al had je jezelf nog zo voorgenomen het dit keer écht rustig aan te doen.

Met z’n boek sloeg hij zeker vijf keer snoeihard op de tafel voor me. Hij was nog geen dertig centimeter van mijn vingers verwijderd en kwam akelig dichtbij. We keken allemaal geschrokken naar hem op. Sommigen begonnen te huilen nog voordat hij één woord had gezegd. “Iedereen blijft zitten waar hij zit en verroert zich niet, al wordt het midden in de nacht!” donderde het door het lokaal. ‘Midden in de nacht…’, dacht ik bezorgd. ‘Dat kan toch helemaal niet… Hoe moet dat dan met ballet? En gaan we hier dan ook slapen?’

Binnen een LinkedIngroep waar ik lid van ben, werd een discussie gevoerd over reputatiemanagement. Veel organisaties worstelen daarmee en de opkomst van social media maakt het er niet gemakkelijker op. Medewerkers twitteren er lustig op los, klanten doen er een schepje bovenop en voordat je het weet, ligt je zorgvuldig opgebouwde reputatie op straat. Hoe kun je je hier als organisatie het beste tegen wapenen? Met stringente communicatieregels? Moet HRM er een grotere rol in krijgen? En wat is de rol van het management?

Wellicht is het je opgevallen: de website ziet er nèt iets anders uit dan vorig jaar. Dat is niet zomaar. Vanaf 1 januari 2017 is Storytelling Matters overgenomen. Manon de Groot – van Gelder, Kristel Keuren (beide buro ROOD & Het Storytelling Buro) en Annet Scheringa (TheStoryConnection) hebben de beslissing genomen om het platform voort te zetten vanuit hun passie voor en hun ervaring met Business Storytelling.

Hun gezamenlijke drive om dit vak-in-ontwikkeling verder te professionaliseren en te verdiepen heeft ze de handen ineen doen slaan. Samen met zowel ‘oude’ als ‘nieuwe’ bloggers creëren we op Storytelling Matters een levendige plek waar je terecht kunt voor inspirerende blogs, actuele informatie en trends, meningen en adviezen. Voorganger Christine Algera schreef een prachtig manifest dat wij alleen maar konden omarmen en aanvullen. Want het kloppend hart, dat blijft hetzelfde: Storytelling Matters.

We voelen het meteen aan als we te maken hebben met een goed verhaal. Sinds kort wordt die ervaring ook wetenschappelijk onderbouwd: verhalen worden verteld in het lichaam.

Wie impact wil hebben met zijn boodschap, ziet elk persoonlijk contact met zijn publiek als een kans om een fan te maken. Dat is een les van wereldleiders als Bill Clinton en Nelson Mandela in het boek ‘A Story to Tell?’. Jan Driessen ontleedt daarbij hoe wereldleiders hun publiek beïnvloeden en successen boeken.