Het bezoekje aan de kinderboerderij werd toch een wat duurdere grap!

Vroeger

Ik ben dus al eeuwen niet op de kinderboerderij geweest. Vroeger, als kind, gingen we hier heel vaak heen. Deze was immers op loopafstand van het huis waar ik opgegroeid ben en daarom een leuk en simpel uitje waar ik me de hele middag kon vermaken. Echter, hoe ouder je wordt, hoe minder je hier komt. Je hebt er immers steeds minder te doen. Als kind zijnde kon ik me uren vermaken met het aaien van geitjes en schapen. Tegenwoordig vind ik ze met name… vies. Paarden vond ik vroeger geweldig, maar vind ik nu voornamelijk eng. Ze zijn enorm, en daarnaast behoorlijk onvoorspelbaar. Al met al kom ik er dus eigenlijk nooit meer. Echter, nu mijn zus twee kindjes heeft, zijn mijn vriend en ik laatst weer eens naar de kinderboerderij geweest.

Kleine kuikentjes

Nou, ik kan je vertellen: dat is even wennen. Elke twee seconde word je voor de voeten gelopen door een kip of nog erger: een grote haan met tig kippen achter zich aan. Overal liggen er keutels of zelfs koeienvlaai, en het stinkt. De kinderen hadden het daarentegen echt geweldig. Ze renden achter alle beestjes aan, aaiden ze de hele tijd en mochten uiteindelijk zelfs de geitjes voeren. Ook hebben we kuikentjes vastgehouden en zelfs kittens. Op dat moment smolt ik wel een beetje hoor. Ze waren zó klein en fluffig. Ik heb me daarom net name daar vermaakt. De kinderen hebben de hele boerderij afgerend, ik bleef lekker bij de poesjes en de kuikentjes hangen. Mijn vriend daarentegen ging met de kinderen mee. Hij leek ook weer even jong , spelend met lammetjes en zelfs knuffelend met een alpaca. Na een uurtje of twee liepen we tevreden, maar uitgespeeld, weer van het terrein af. We brachten de kinderen thuis, en gingen zelf ook weer op naar huis.

Nieuwe schoenen

In de auto rook ik het al: we stonken naar poep. Ik bekeek mijn kleding en schoenen, maar ik was het niet. Dat liet nog maar één optie over: mijn partner. En ja hoor, zijn schoenen zaten compleet onder de kak, net als de automat. Pff, wat een geur. Die waren niet meer te redden. Ik heb ze maar weggegooid en een nieuw paar voor hem besteld. Het was immers mijn idee om met de jongens hier heen te gaan. Ik ben voor schoenen van Floris van Bommel gegaan. Deze vind ik zelf altijd heel mooi en zijn van goede kwaliteit. En onze volgende uitje naar de kinderboerderij? Dan gaan we in oude sneakers!